![](https://lh3.googleusercontent.com/pw/AM-JKLXbMTiL9Uqk1lhSCEihkmSmtaUwQ-FTjIkYfz5v5RSTVWUbPTgLQnaHXnE2UPSbJFOrbsyK8GHMA2mF4wUQDgQNlZRbCvTKpwsRytk2wiiBhJtbG6eyjrN_EowlHJi9Eb4EY5KbZztkNvTMir4ctUg6EQ=w1022-h311-no?authuser=0")
Weekendje weg klimgeiten FTC Smallingerland.
Van 30-Juni tm 3-Juli stond het race weekend in het Sauerland op het programma. Waren we met de MTB nog in een jeugdherberg, dit keer heeft de organisatie eens naar de leeftijd van de deelnemers gekeken en gedacht, als we iets dieper in de beurs tasten kunnen we ook in een hotel voor volwassenen. En wanneer het hotel de link https://fietshotelwinterberg.nl/ heeft en het motto heeft ”Kom zorgeloos bij ons fietsen, wij regelen de rest” dan is de keuze snel gemaakt. Vol verwachting vertrokken 19 leden naar Winterberg. En wat voor hotel kwamen we terecht. Amy, Mandy en Milo liepen zich het vuur uit de sloffen uit om ons tevreden te stellen. Ontbijt, Lunch en Diner waren uitstekend verzorgd in een ontspannen en informele sfeer. Het was voor sommige deelnemers de reden, om niet het hele programma te doorlopen, de routes in te korten of halverwege af te breken.
Maar goed, we kwamen wel voor de prestatie (alhoewel de gezelligheid voor sommigen ook een belangrijke afleiding was). Na de lunch stond de eerste route van 52 km op het programma. Gelukkig ligt Winterberg hoog en konden we beginnen met afdalen. Voor de één een feest…voor de ander (en vooral de beste klimmers) voorzichtig aan. Nadat we allemaal veilig beneden waren bleek dat we ook weer omhoog moesten en dat was voor de meesten wennen. De voorzichtige afdalers haalden de rest al gauw weer in. Het klimmen was warm, zweten en eindigde in Winterberg, Op naar het terras bij Amy en Mandy... maar het bleek dat er nog een afdaling en klim in de route zat. Dus nog maar een keer afdalen en klimmen om al vast te wennen aan wat ons de komende dagen te wachten stond. Bezweet en vermoeid kwamen we aan bij het hotel. Daar stonden gelukkig Amy en Mandy al klaar om ons van de nodige verfrissingen en snacks te voorzien. Na een peptalk van Hidde over wat voor prachtige dag het was en dat het morgen een nog mooiere dag zou worden kon het avondprogramma beginnen. Een schnitzelmenu werd voor ons klaar gemaakt. Al waren het geen schnitzels als deurmatten het smaakte prima. Gevolgd, voor wie het wilden en nog energie hadden, met heel veel verfrissingen.
De volgende dag stond een tocht van 92 km op het programma naar de Hennesee. Voor degenen die 92 km te ver vonden was er aan de bar nog een verkorte route in elkaar gezet, maar die had evenveel hoogtemeters en miste het stuk langs de Hennesee, dus die werd door niemand gevolgd. Maar toch dank voor degenen die hiervoor overuren hebben gedraaid, zittend aan de bar. Met ondersteuning van Amy werd er voor vertrek nog geprobeerd om een lunch locatie te regelen. Helaas bleek alles dicht, vanwege vakantie. De organisatie verkongigde dat bij een camping vast ook wel wat te krijgen is en dat dit onze lunch locatie werd. Om ons te motiveren om de eindstreep te halen, konden we al vast aangeven wat we 's avonds van de kaart wilden eten. De voorspelde regen bleeft uit en we konden om 10 uur vertrekken voor de volgende etappe. Via een mooie route die natuurlijk weer begon met een afdaling en welke ons via rustige binnendoor weggetjes naar de Hennesee leidden. Mijn stelling hoe smaller de weg hoe steiler de klim kwam weer aardig uit.
Na een lange stop bij de stuwdam gingen we langs de oever van het meer via een prachtig pad op naar de camping. Ah daar stond een bordje Imbiss, daar moeten we heen. Helaas alles gesloten. Maar eens in ons beste Duits vragen, maar nee hoor die was alleen bij mooi weer open en als ze niet vrij waren. We begrepen dat dit eigenlijk meestal dicht was. Maar geen nood even verder was de camping. Helaas ook hier was alleen de campingwinkel open. Onze gedachten gingen weer naar Amy en Mandy. Maar kop op er komt vast nog wel een gelegenheid. Het volgende dorp niets, een klim naar het dorp Einhaus leek ook niet veelbelovend. Einhaus bleek wel twee huizen, maar geen koffie. Toen we de moed bijna hadden opgegeven fietsten we het dorp Kirchrarbach binnen en zagen we een bordje gasthof zur Post. Wat bleek daar hadden ze een mooie binnenplaats waar we allemaal konden zitten. En geen Amy, maar wel een Eva. Eva had het gebak nog in de oven, dat duurde nog wel even, maar ze had wel koffie, soep en Flammkuchen. Het zat er erg gezellig, de koffiepot stond snel op tafel en de Flammkuchen waren zo groot als deurmatten.
Uiteindelijk moesten wij wel weer verder met onze laatste klimmetje. Eva waarschuwde ons dat er wegwerkzaamheden waren richting Winterberg. Dit kwam degene met gravelfiets erg goed uit. Gelukkig kwamen de anderen hier ook goed doorheen. Na een laatste geleidelijke klim kwamen we tevreden in Winterberg aan waar Amy, Mandy en Milo al weer klaar stonden met de nodige verfrissingen. Na een heerlijk diner konden we het avondprogramma starten. Sommigen besloten om een klimmetje naar boven op de skispringschans te maken. De meesten gingen voor één Euro naar boven en één van de armere leden via een alternatieve ingang. Ferdinand heeft prachtige drone beelden gemaakt van de omgeving. Hierna moest er voor de volgende dag ook weer een verkorte route worden gemaakt, waardoor enkelen wel weer verplicht de bar moesten opzoeken. Tot onze verbazing klopte de route ook nog. Er waren dan ook veel mensen die hier aan gewerkt hadden.
Zaterdag was het tijd voor de koninginnenrit van 112 km of de verkorte route van 85 km. Om de motivatie erin te houden en zeker te zijn dat we terugkwamen had het hotel voor de avond een barbecue georganiseerd. Na een wat verwarrende start, waarbij sommigen van alles kwijt waren, wat gewoon op hun kamer lag, kwamen alle fietsers weer in twee groepen terecht en konden we weer te beginnen met het afdalen. Na wat klimmetjes en afdalingen kwamen we in Medebach, waar groep 1 snel een bakker had gevonden. Helaas was de keuze in gebak sterk gereduceerd voor de tweede groep, waarop deze besloten door te fietsen naar de volgende bakker. Hierna gingen we verder en kwamen we via een prachtige route na 85 km weer in Winterberg. Tja groep 1 kon het natuurlijk niet maken om het tweede rondje over te slaan en ging na motiverende woorden en de nodige groepsdruk, ondanks de gedachten aan Amy en Mandy, verder. Van het tweede groepje ging het sterke geslacht verder samen met onze gravelfietser. De dames wilden niet meer gravelen en besloten om een alternatieve route te fietsen bij de wegwerkzaamheden. Zo te horen hebben ze zich prima vermaakt. Onze jonge gravelspecialist heeft het rondje zelf afgemaakt. De overige fietsers hadden geen last van groepsdruk, konden de verleiding niet weerstaan en besloten de korte route naar Amy en Mandy te nemen. De lange route werd afgesloten door een klim waar geen einde aan leek te komen, maar uiteindelijk kwamen we weer in Winterberg.
Na een verfrissing en snack stond de barbecue klaar en konden alle hotelgasten genieten van een goed georganiseerde barbecue. Om weer een excuus te hebben om aan de bar te zitten, besloot de organisatie om te overleggen wie eigenlijk de winnaars van dit weekend waren, zoals het natuurlijk hoort bij een prestatiegerichte club. Gelukkig was voor iedereen wel categorie te bedenken waarin hij of zij winnaar was. Dit werd dan ook uitgebreid gepresenteerd met lof voor iedereen. Als prijs kreeg iedereen een drankje, welke gezet werd op kamer Karel. Om aan te geven dat het echt een prestatiegerichte club is, werd wel even besloten, in goed overleg en na nog een drankje op kamer Karel, dat de afsluitende rit zondag om negen uur zou vertrekken. Door nog een drankje op kamer Karel te zetten werd al gauw dit besluit geaccepteerd.
Zondagmorgen bleek niet iedereen dit besluit te hebben onthouden, maar konden we toch, na afscheid te hebben genomen van degene, welke niet de laatste route wilden fietsen, om kwart over negen vertrekken. Via een prachtig fietspad daalden we weer af en na wat binnen weggetjes kwamen we weer in Medebach. Hierna ging het weer bergop richting Winterberg. Hier wachtte Mandy ons op met twee broodjes kroket, koffie en melk en was het ook tijd voor deze groep om afscheid te nemen van Winterberg.
Kortom het was een gezellig weekend met prachtige routes en prima georganiseerd. En natuurlijk zijn er een overvloed aan foto's en filmpjes (winnaar multimedia Ferdinand) gemaakt. Hiervoor is er fotoboek samengesteld. klik hier om deze te bekijken.
Winnaar maken verslag Berend Velsma
En de winnaars van een weekendje Race Sauerland organiseren zijn natuurlijk Anne, Arnold en Hidde.