Dit alles geschiedde op de smalle hoog gelegen betonweg bij het dorp Eagum onder Warga. Een deel van het beton was weggezaagd geweest en weer opgevuld met klinkers. Deze klinkers waren onderhand weer verzakt waardoor een gemene kier van twee meter lengte tussen beton en klinkers was ontstaan. Daarin raakte onze oansetter Pieter de macht over zijn stuur kwijt om vervolgens kopje onder te gaan.
Pieter kreeg "liefdevol"droge kleren van een mevrouw, woonachtig in Eagum, die toevallig langs kwam fietsen. Na een telefoontje met het thuisfront vond onze voorzitster Thea Dellepoort haar man Gerard bereid om onze onfortuinlijke clubgenoot met de auto op te pikken en thuis te brengen.
Al met al is het toch weer goed afgelopen. Ik (Klaas) moet zeggen (ik fietste achter Pieter), het was een komisch gezicht om iemand zo regelrecht de sloot in te zien duiken. Ik schrok en zag mezelf al hem na achterna springen, bang dat hij met z'n hoofd in de modder terecht zou komen. Maar dat was allemaal niet nodig zodat we naderhand wel konden lachen. Pieter wilde eerst maar zo naar huis fietsen, maar dat leek ons toch niet zo'n goed idee. Het waaide bovendien vrij stevig en het was koud.
(Foto's gemaakt door Jacob de Wilde)